Pełnometrażowy debiut amerykańskiej reżyserki Sarah Friedland podbił ubiegłoroczny festiwal filmowy w Wenecji. Pokazywany w Konkursie Horyzonty Znajomy dotyk zdobył trzy prestiżowe laury, w tym nagrodę za najlepszą reżyserię oraz główną rolę kobiecą. Przypadła ona cenionej broadwayowskiej aktorce Kathleen Chalfant, która wciela się w postać cierpiącej na demencję 85-letniej Ruth.

W związku z postępującą chorobą bohaterka trafia do domu opieki, tym samym zostawia za sobą tak dobrze znaną jej rzeczywistość. Adaptując się do warunków w placówce, Ruth uczy się tak naprawdę funkcjonować na nowo. Począwszy od relacji, które buduje od zera, po wewnętrzną przemianę, jaka stopniowo w niej zachodzi. Ta niezwykle kameralna, intymna opowieść inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami z życia reżyserki, kiedy przez kilka lat pracowała w jednym z takich ośrodków. Friedland, mówiąc o motywacji do opowiedzenia tej historii, wspominała także o doświadczeniu opieki nad swoją babcią, która cierpiała na demencję. Niezwykłe jest to, że jeden z najbardziej dojrzałych filmów obrazujących proces zmagania się ze starością nakręciła ledwie trzydziestotrzyletnia reżyserka.